,

Topaç, Aphrodisias ören yerinin otoparkında doğdu. Annesi, hamileliğinin son haftalarında buraya terk edilmişti. Altı kardeşten üç erkek yuva buldu. Geriye üç dişi kaldı: Çilli, Topaç ve Bozi. Bugün Çilli’ye yuva bulduk, sevinçten uçuyoruz. Bozi’yi ise ne yazık ki bir süredir göremiyoruz. Tek dileğimiz, birisinin onu sahiplenmiş olması. Topaç da kardeşi Çilli gidince muhtemelen kendini yalnız hissedecek. O yalnız kalmadan ona yuva olur musun?

Ayaklandığı ilk andan itibaren karakter sahibi bir çocuk olacağı çok belliydi. Tomtok bir duruşu vardı. Kardeşleriyle, büyükleriyle, kedilerle, onu seven turistlerle hep oynadı. En sevdiği şey, bilet gişesinin gölgesinde tüm göbeğini açarak yatmaktı. İyi huylu, sakin, karakterli, eğlenceli bir hayat arkadaşı.

Bu sokakta yetişen köpekler aslında doğuştan tuvalet eğitimli. Doğaya gitmeye alışık oldukları için, şimdiye kadar kapalı mekanlara tuvalet yaptıklarını hiç görmedim (Topaç hariç, ama başka köpeklerde deneyimim var; ameliyat veya hastalık sonrası kapalı odada kaldıkları zaman, 10-12 saat boyunca tuvalete gitmiyorlar, uyudukları mekânda). Fakat aynı sebeple tasmaya alışık değiller. Onlarla dostluk kurarak kısa sürede alıştıracağınıza eminim. Zaten iletişiminiz iyi olduktan sonra, tasma olsa da yanınızdan ayrılmayacaktır. Tasmayı da hiç sorun etmeyecektir.